ویتامینD: همراه با ناهار
ویتامین C: نیم ساعت قبل از صبحانه
ویتامینE: به همراه ناهار یا شام
ویتامین B12: همراه شام
ویتامینB1: صبح ها تا قبل از ظهر
ویتامینK: هر زمان از روز همراه با وعده های غذایی
آهن: بهترین زمان مصرف آهن با معده خالی است؛ یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا
ب کمپلکس: بعد از صبحانه
اسید فولیک: نیم ساعت قبل از خواب
امگا 3: همراه ناهار یا شام
زینک: دو ساعت بعد از ناهار
کلسیم: در طول روز و شب
از آنجا که میوه حاوی مقدار زیادی فیبر بوده، ممکن است هضم را کند کرده و باعث کندی تخلیه معده شود.
پس، فیبر بالای میوه، مدت زمان تخلیه معده را طولانی میکند در نتیجه توصیه میشود که با شکم خالی میوه بخورید تا مشکلاتی در هضم میوه به وجود نیاید.
البته این موضوع برای مبتلایان به دیابت توصیه نمیشود، زیرا این قانون ممکن است در واقع وضعیت دیابت را برای این افراد بدتر کند. زیرا معده خالی جذب قند را در جریان خون آسان میکند و بنابراین منجر به افزایش قند خون میشود.
در سال های اخیر، نعناع به دلیل اثربخشی آن در درمان اختلالات گوارشی مانند سوء هاضمه، تهوع و استفراغ محبوبیت زیادی پیدا کرده است. اما نعناع بیشتر از این می تواند برای بدن و سیستم گوارش شما کار انجام دهد. برای آشنایی با سایر فواید نعناع و نحوه استفاده از آن به ادامه مطلب مراجعه کنید.
چه نفخ، اسهال، یبوست، درد شکم، حالت تهوع یا ناراحتی عمومی باشد، احتمالا یکی از این موارد را تجربه کرده اید. در حالی که دلایل آن ممکن است متفاوت باشد، مشکلات گوارشی می تواند ناراحت کننده باشد. و در حالی که باید علت خاصی را برطرف کنید، درمان‌های طبیعی مانند نعناع می‌توانند بدون توجه به علت به کاهش علائم کمک کنند.
نعناع حاوی کارون است، یک ترکیب طبیعی که به شدت از انقباض عضلات در سیستم گوارشی جلوگیری می کند، بنابراین درد شکم و سوء هاضمه را تسکین می دهد.
نعناع حتی ممکن است در بهبود شرایط گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مفید باشد.
نعناع همچنین ممکن است در بیماران تحت شیمی درمانی موثر باشد. یک مطالعه نشان داد که روغن نعناع می‌تواند حالت تهوع و استفراغ، دو عارضه جانبی رایج شیمی‌درمانی را تسکین دهد.
در حالی که اکثر مردم از قهوه و نوشیدنی های کافئین دار برای افزایش سریع تمرکز ذهنی استفاده می کنند، ممکن است اثربخشی آن به همان سرعت کاهش یابد. برخلاف قهوه، نعناع کافئین ندارد و کاملا طبیعی است. در عوض، سرشار از پلی فنول‌ها است که آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که نوروژنز را تحریک می‌کنند، این یعنی رشد سلول‌های مغزی جدید.
آنتی اکسیدان ها ترکیبات طبیعی هستند که به مبارزه با رادیکال های آزاد در بدن کمک می کنند. رادیکال های آزاد مولکول های ناپایداری هستند که از مواد غذایی، آلودگی محیطی و اشعه ماوراء بنفش به دست می آیند.
اگر رادیکال‌های آزاد انباشته شوند، می‌توانند بدن را به استرس اکسیداتیو سوق دهند و فرد را بیشتر در معرض بیماری‌هایی مانند سرطان، دیابت و بیماری‌های قلبی قرار دهند.
نعناع دارای غلظت زیادی از آنتی اکسیدان ها مانند رزمارینیک اسید، منتول، فلاون ها و لیمونن است.
این ترکیبات شیمیایی از بدن در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کنند و ترمیم را افزایش می دهند. بنابراین با مصرف نعناع، محافظت بدن خود را در برابر رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو افزایش می دهید.
اگر فشار خون بالا کنترل نشود، می‌تواند منجر به آسیب دیدگی عروق خونی، حمله قلبی، بیماری قلبی، مشکلات کلیوی و مشکلات بینایی شود.
نعناع حاوی پتاسیم است که یک ماده مغذی مهم در گشاد شدن عروق خونی است. این اجازه می دهد تا خون آزادانه و با فشار طبیعی از شریان های شما عبور کند. پتاسیم همچنین سدیم خون را متعادل می کند. سدیم بیش از حد می تواند باعث باریک و سفت شدن رگ های خونی شود که باعث فشار خون می شود.
علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که کارون موجود در نعناع به طور مشابه به برخی از مواد موجود در داروهای فشار خون بالا واکنش نشان می دهد.
در حالی که می توانید نعناع را به روش های مختلف مصرف کنید، نوشیدن آن به عنوان چای می تواند برای کاهش فشار خون مفیدتر باشد.
در بیشتر موارد، عدم تعادل هورمونی زمانی رخ می‌دهد که سطح هورمون‌های زنانه کاهش یابد و هورمون‌های غالب در مردان افزایش یابد.
این می تواند در سلامت عاطفی و جسمی زن اختلال ایجاد کند. در بیشتر موارد، ممکن است باعث مشکلات قاعدگی، آکنه و شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک شود.
نعناع تسکین دهنده است زیرا هورمون های مردانه را کاهش می دهد و هورمون های زنانه مانند LH، استرادیول و FSH را افزایش می دهد. این سه مورد برای تخمک گذاری و تثبیت چرخه زن مورد نیاز هستند.
علاوه بر این، از آنجایی که نعناع دارای برخی خواص ضد اسپاسم است ، ممکن است دردهای قاعدگی و ناراحتی را در این دوران کاهش دهد.
تجربه سطحی از استرس طبیعی است، اما بیش از حد آن می تواند باعث سردرد، اضطراب، عادات غذایی نادرست، فوران خشم و موارد دیگر شود. استفاده از نعناع در این لحظات ممکن است به بهبود علائم شما کمک کند و باعث شود احساس بهتری داشته باشید.
اگر دچار گرفتگی گلو می شوید، نعناع گیاهی با طراوت است که گرفتگی گلو را رفع کرده و آرام می کند.
علاوه بر این، دارای خواص ضد التهابی است. به دنبال این، اکثر مردم از آن برای مدیریت گلودرد، سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده می کنند. به سادگی چند برگ را برش دهید، آنها را در آب داغ قرار دهید، چند دقیقه بپوشانید و در حالی که مخلوط هنوز گرم است بنوشید.
اگرچه ممکن است عفونت های ویروسی را درمان نکند، اما ممکن است به کاهش علائم و تسهیل بهبودی کمک کند.
بدن دارای باکتری های خوب و بد است. هنگامی که بدن با یک باکتری مضر سر و کار دارد، احتمالاً دچار عفونت باکتریایی خواهید شد. این عفونت ها می توانند در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند و علائمی مانند لرز، اسهال، استفراغ، احساس تهوع و تب را نشان دهند. این عفونت ها با استفاده از آنتی بیوتیک ها و سایر داروها درمان می شوند.
رشد موهای صورت در زنان اغلب به دلیل افزایش هورمون های مردانه (آندروژن ها) است. این امر به ویژه در زنان یائسه به دلیل کاهش سطح هورمون های زنانه رایج است. این باعث عدم تعادل می شود که باعث می شود هورمون های مردانه غالب شوند.
سایر علل شایع عبارتند از سندرم تخمدان پلی کیستیک، اختلالات غدد فوق کلیوی، و برخی داروها، از جمله داروهایی که برای تحریک رشد مو، سرکوب کننده های سیستم ایمنی و استروئیدهای آنابولیک استفاده می شوند.
ADHD مخفف اختلال کمبود توجه بیش فعالی است. این یک اختلال مغزی است که بر نحوه توجه، بی حرکت نشستن و کنترل رفتار شما تأثیر می گذارد. این در کودکان و نوجوانان اتفاق می افتد و می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
ADHD شایع ترین اختلال روانی تشخیص داده شده در کودکان است. پسرها بیشتر از دخترها به آن مبتلا می شوند. معمولاً در سال‌های ابتدایی مدرسه، زمانی که کودک در توجه کردن دچار مشکل میشود، دیده میشود.
ADHD قابل پیشگیری یا درمان نیست. اما تشخیص زودهنگام آن، به علاوه داشتن یک برنامه درمانی و آموزشی خوب، می تواند به کودک یا بزرگسال مبتلا به ADHD کمک کند تا علائم خود را مدیریت کند.
علائم به سه نوع دسته بندی می شوند:
بی توجهی کودک:
به راحتی حواسش پرت می شود.
دستورالعمل ها را دنبال نمی کند یا کارها را به پایان نمی رساند.
به نظر نمی آید به صحبت های دیگران گوش کند.
توجهی نمی کند و اشتباه می کند.
فعالیت های روزانه را فراموش می کند.
در سازماندهی کارهای روزانه مشکل دارد.
دوست ندارد کارهایی را انجام دهد که نیاز به یک جا نشستن دارند.
اغلب چیزهایی را گم می کند و از دست می دهد.
تمایل به رویاپردازی دارد.
بیش فعال- بی انضباطی
کودک مبتلا به ADHD:
اغلب هنگام نشستن بی قراری می کند یا می پرد.
نمی تواند ثابت بنشیند.
در بازی بی سر و صدا مشکل دارد.
همیشه در حال حرکت است، مانند دویدن یا بالا رفتن از چیزها.
بیش از حد صحبت می کند
همیشه "در حال حرکت" است، گویی "با یک موتور هدایت می شود"
نمی تواند انتظار بکشد.
حرف دیگران را قطع می کند.
ترکیبی
این شامل علائم هر دو نوع دیگر است.
علائم ADHD ممکن است با بالا رفتن سن فرد تغییر کند. آنها عبارتند از:
اغلب دیر کردن یا فراموش کردن چیزها
اضطراب
عزت نفس پایین
مشکلات در محل کار
مشکل در کنترل خشم
تکانشگری
سوء مصرف مواد یا اعتیاد
مشکل در سازماندهی
اهمال کاری
به راحتی ناامید می شود
اغلب بی حوصلگی
مشکل در تمرکز هنگام مطالعه
نوسانات خلقی
افسردگی
کارشناسان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث ADHD می شود. چندین چیز ممکن است منجر به آن شود، از جمله:
ژن
مواد شیمیایی مغز
تغییر مغز
مطالعات نشان داده اند که تعدادی از عوامل خطر ممکن است در ایجاد ADHD نقش داشته باشند. برخی از آنها بر رشد مغز کودک در دوران بارداری تأثیر می گذارد:
تغذیه نامناسب
عفونت ها
سیگار کشیدن
نوشیدن
سوء مصرف مواد
موارد دیگر ممکن است بر رشد مغز کودک پس از تولد تأثیر بگذارد. برخی از مواردی که محققان به آنها توجه کرده اند عبارتند از:
نارس به دنیا آمدن
سمومی مانند سرب
آسیب مغزی یا اختلال مغزی. آسیب به قسمت جلویی مغز که به آن لوب فرونتال گفته می شود، می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در کنترل تکانه ها و احساسات شود.
رژیم غذایی "غربی". یک مطالعه نشان داد کودکانی که رژیم غذایی سرشار از قند، چربی و سدیم و فیبر و اسیدهای چرب امگا 3 کم مصرف می‌کنند، شانس بیشتری برای ADHD دارند.
کمبودهای تغذیه ای
درآمد خانواده. کودکان خانواده های کم درآمد یا خانواده هایی که درآمدشان کاهش یافته است، شانس بیشتری برای ابتلا به ADHD دارند.
چندین روش برای درمان ADHD وجود دارد. اما تحقیقات نشان می دهد که برای بسیاری از کودکان، بهترین راه برای مدیریت علائم، رویکرد چندوجهی است. این شامل چندین روش درمانی است که با هم کار می کنند. بسیاری از علائم ADHD را می توان با دارو و درمان کنترل کرد. همکاری نزدیک بین درمانگران، پزشکان، معلمان و والدین بسیار مهم است.
اگرچه در مورد استفاده بیش از حد احتمالی آنها اختلاف نظر وجود دارد، اما محرک ها رایج ترین داروهایی هستند که برای درمان ADHD تجویز می شوند. آنها می توانند به کنترل رفتار بیش فعال و تکانشی و بهبود دامنه توجه کمک کنند. آنها روی مواد شیمیایی مغز مانند دوپامین که می تواند رفتار تکانشی را بدتر کند، عمل می کند.
آنها عبارتند از:
آمفتامین (Adzenys XR ODT، Dyanavel)
دکس متیل فنیدات (فوکالین)
دکستروآمفتامین (آدرال، دکسدرین)
لیسدگزامفتامین (ویوانس)
ویتامین‌ها ضد آلودگی
چه در خانه هستید، چه در محل کار و چه پشت فرمان، از مواد غذایی مثل: کرفس، اسفناج، گوجه فرنگی، لیمو شیرین، نارنگی، پرتقال و برگه سبز کاهو استفاده کنید که غنی از ویتامین C هستند. البته مصرف جوانه گندم، روغن‌های گیاهی، گردو، بادام، زیتون، جگر و سبزیجات دارای برگ سبز که منابع ویتامین E هستند را هم فراموش نکنید.
لبنیات کم چرب میل کنید
در هوای آلوده باید بیشتر از همیشه شیر، ماست و دوغ بنوشید، زیرا فسفر، منیزیم و کلسیمی که در لبنیات یافت میشود، همگی خنثی کننده سموم هستند و برای کاهش صدمات دستگاه تنفسی و التهاب دستگاه گوارش ناشی از آلودگی هوا، باید مصرف شیر و لبنیات بیش از پیش شود.
سیر و پیاز بخورید
سیر، پیاز و تره فرنگی، هر قدر هم که بوی آزاردهنده ای داشته باشند اما حاوی مقدار زیادی گوگرد هستند که می‌توانند از مخاط دستگاه تنفسی محافظت کنند.
نوشیدن آب زیاد فراموش نشود
نوشیدن زیاد آب به کلیه‌ها کمک میکند تا املاح اضافی از بدن خارج شود و ذرات آلودگی مدت کمتری در بدن باقی بماند.
دیاپدز به فرایند عبور گروهی از گلبول های سفید از منافذ بین سلولی دیوارهٔ مویرگ ها برای رسیدن به محل آسیب دیده می باشد. مواد شیمیایی آزاد شده از سلول های آسیب دیده که فاکتورهای جذب کننده نوتروفیل ها هستند، باعث جذب نوتروفیل ها به سمت حاشیه مویرگ ها شده واین سلول ها با نازک و باریک شدن از لابه لای منافذ ریز بین سلول های جدار مویرگ خارج و به بافت آسیب دیده وارد می شوند. نوتروفیل ها باعث کشته شدن باکتری ها می شوند. سپس ماکروفاژها در مرحله بعد به کمک نوتروفیل ها می آیند.
در محل آسیب یا عفونت، ماستوسیت ها و بازوفیل ها هیستامین ترشح می کنند. که هیستامین گشاد کننده رگ ها و افزایش خون رسانی و کاهش فشار خون در محل آسیب را باعث می شود و افزایش نفوذ پذیری رگ ها و افزایش عمل دیاپدز و التهاب را به دنبال دارد.
بازمانده میکروب ها و سلول های خودی کشته شده و نوتروفیل ها چرک را می سازند. ماکروفاژها می توانند با عمل فاگوسیتوز این سلول های مرده را از بین ببرند.
مونوسیت های خون با عمل دیاپدز از مویرگ ها خارج و تمایز پیدا می کنند و به ماکروفاژ تبدیل و وارد بافت پیوندی می شوند. نوتروفیل ها نیز دیاپدز و فاگوسیتوز انجام می دهند. اما لنفوسیت های T قدرت دیاپدز ندارند، چرا که دیاپدز از انواع حرکات آمیبی است و با تشکیل پای کاذب انجام می شود. به این ترتیب، توانایی دیاپدز منحصر به فاگوسیت ها (بیگانه خوارها) است. لنفوسیت های T، با سلول های سرطانی و سلول های آلوده به ویروس مبارزه می کنند این سلولها در بافت هستند، نه خون. اما لنفوسیت های B از مویرگهای خونی خارج می شوند و به بافت می روند، ولی مکانیسم این عمل با دیاپدز متفاوت است و دیاپدز نامیده نمی شود.
